خصوصيات تاريخي ، فرهنگي و اجتماعي
روستاهاي واقع در حوزه نفوذ شهرستان درگزين در زمينه هاي اجتماعي و فرهنگي از همگوني و يکنواختي خوبي برخوردار مي باشند . زبان ترکي در تمام شهرستان درگزين به عنوان زبان رايج است ولي همانند ساير مناطق کشور زبان فارسي نيز در بين آنها رواج دارد. دين مردم ساکن در روستاها و شهرهاي موجود در حوزه نفوذ شهرستان، اسلام و مذهب آنها شيعه اثني عشري مي باشد. در ساليان نه چندان دور جمعيت قابل توجهي از يهوديان در شهر قروه ساكن بودند كه غالب آنها جزء كسبه شهر محسوب مي شدند و نبض بازار قروه را در دست داشتند.
صنايع دستي شهرستان درگزين در صد سال گذشته دچار تغييرات و تحول بسيار شده است به گونه اي كه برخي از آنها مثل شال وسمق، گيوه دوزي قروه، پوستين دوزي قروه، نمدمالي شوند، فرش سوزن و سفالگري رازين يا از بين رفته اند يا نفس هاي آخر خود را مي كشند و در عوض صنايع دستي جديدي كه بخشي از آنها بروز شدهي همان هنرهاي قديمي است در حال توسعه است. از اين دست صنايع دستي مي توان به شركت فرش درگزين در توليد فرشهاي ابريشمي، كارگاه هاي چوبي قابسازي روستاي كاج ، ترمه دوزي شاهنجرين ، ميناكاري درگزين و ... نام برد كه جلوه اي جديد از هنر درگزين را به نمايش گذاشته و محصولات خود را به كشورهاي خارجي و اروپايي نيز صادر مي نمايند.
ميراث فرهنگي
با توجه به اين كه درگزين پايتخت سلسله سلجوقي و مركز نظامي تجاري سلسله صفوي بوده است نظر به اهميت سياسي و نظامي آن آثار مختلفي از سلسله هاي گذشته بر جاي مانده است . از اين آثار مي توان به برج آجري امامزاده اظهر مربوط به دوره سلجوقي، مسجد درگزين مربوط به دوره صفوي، حمام نظام آباد مربوط به دوره قاجار اشاره و خلعت حضرت اميرالمومنين در روستاي شوندكرد .
"گوور قالاسي" يا "قلعه زرتشتيان" يكي ديگر از محدوده هاي باستاني شهرستان است .تپه هاي باستاني زيادي در محدده شهرستان درگزين وجود دارد كه از اين دست مي توان به "تپه نخودلوق" در كرفس و "تپه سرداب" در شوند اشاره كرد. شواهد به دست آمده از تپه سرداب حاكي از اين است كه اين تپه گورستاني متعلق به دوره ميترائيسم و قبل از اسلام مي باشد.
از ميراث فرهنگي غير ملموس اين ديار كهن به تعزيه درگزين مي توان اشاره داشت. درگزين خواستگاه تعزيه در ايران بوده و تا سالهاي اخير تعزيه درگزين در اقصي نقاط كشور شناخته شده بود. روستاي شوند مركز نسخه نويسي براي تعزيه خوانان به شمار مي رفت . همچنين جشن خرمن در دو روستاي قراقيه و سنقرآباد كه مهرماه هر سال با حضور جمعيت بسيار بالايي از مردم شهرستان انجام ميگيرد از اين مقوله است.